کد مطلب:26269 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

اين جانب بسيار علاقمندم پسرم پس از قبولي از كلاس اول ابتدايي جهت حفظ و آموزش قرآن هدايت شود. آيا مراكزي در قم وجود دارد كه به صورت غير حضوري برنامه آموزش قرآن و معارف اسلامي براي ايشان داشته باشد؟ معرفي نماييد.

در اين باره دستوري در اسلام مبتني بر صبر و خودداري از انجام عمل نداريم، بلكه در حديثي از امام صادق بازگو شده كه در اين هنگام عجله و شتاب كنيد، نه اين كه بايد عجله كرد و عجله موضوعيتي دارد. شايد امام ميخواهد بفرمايد با شتاب گرفتن، با اين خرافه مبارزه كنيد. اساساً روح اسلام با اين گونه مطالب سازش ندارد، تا آن جا كه دستور ميدهد هنگامي كه بر كاري مصمم شديد، اگر كسي فال بد بزند اعتنا نكنيد، و بر خداوند توكل نموده به دنبال هدف روانه شويد. فال بد زدن را نشانه شرك قرار داده است.

همواره فرمودهاند: تفاّلو بالخير تجده عند الله؛ همواره به خير و نيكي تفأل بزنيد تا خير و خوبي را از پيشگاه حق دريابيد. صداي زاغ و آهنگ جغد، پرش پلكهاي چشم و يا عطسه نبايد در عزم و تصميم انسان خللي ايجاد كند.

البته درباره عطسه وارد شده است: هر گاه يكي عطسه كرد، در حق او دعا كنيد و بگوييد يرحمكم الله؛ رحمت خدا شامل حال تو گردد. طرف نيز متقابلاً دعا كند و بگويد: يغفر الله لك؛ خداوند تو را بيآمرزد.

صبر كردن و مكث نمودن، يا فرق گذاردن بين يك عطسه و دو عطسه همگي افسانه است كه بايد مسلمان آگاه و دانا از اين افسانهها بپرهيزد و عزم را جزم كند.

مبداء پيدايش اين خرافه

از آن جايي كه صبر و مكث به هنگام عطسه، ريشه عقلي و علمي و همچنين علت فطري و غريزي ندارد، ناگزير بايد از مبداء پيدايش آن جستجو كنيم.

گفته ميشود در دوران حكومتهاي ملوك الطوايفي، حاكمي دلقكي داشته كه پادشاه را سرگرم ميكرده است. شبي در بين بازي عطسه شديدي ميزند، به طوري كه پادشاه ميترسد و ميگويد: او را تنبيه نماييد. از آن تاريخ عطسه شوم تلقي ميشود و هر كس عطسه ميزد، به جاي عافاكم الله؛ خدا شفايت دهد. ميگفتند سياه سرفه بگيري! اين خرافه مانند ساير خارفات به تدريج در بين ملت ما گسترش يافت.